Dennis van Dalen restaureert statig pand bij Wilhelminasluis

Dennis van Dalen is al vier jaar doende om het voormalige sluiswachtershuis aan de Wilhelminastraat op te knappen. Het zit er bijna op: per 1 december staan parterre en kelder te huur, per 1 januari bovenverdieping en zolder. ,,Kijk toch eens, wát een uitzicht!’’ Dennis is verliefd op het statige pand aan de rand van de Wilhelminasluis in Zaandam, achter het Pannekoekenhuis. Vier jaar geleden kocht hij het. ’,,Ik wist dat ik het zelf kon opknappen.’ Dennis begon in de Wilhelminastraat aan ’een monnikenwerk’. Gelukkig was de fundering prima. ,,Het pand staat goed op z’n poten, anders had ik er van af gezien.’’ Maar dan nóg, lacht hij: ,,Al die stenen uithakken en dan weer dichtmetselen, wélke malloot doet zoiets?’’ Door het uitzetten en roesten van de originele ijzeren ankers stonden de muren na verloop van vele jaren bol en strak. ,,In de jaren vijftig is er wel gerestaureerd, maar dat is slecht gedaan.’’ Zo deed hij dus de restauratie van de restauratie. De kelder van het ooit gekraakte monument stond vol met troep, tot deurhoogte. De parterre kreeg een nieuwe stalen vloer, dankzij medewerking van Zaanstad kwam er tevens een aluminium trappenhuis in de steeg. Zoals gemeentelijke monumentenzorg hem ook wees op een potje ’schoonheidsgeld’. Dat kwam van pas bij het terugbrengen van ’spiegeltjes’: siermetselwerk in de bogen boven de ramen. ,,Ik vang er qua huur straks geen euro meer voor, maar net als ik juicht de gemeente dit wel toe.’’ Maar voorbijgangers ook. ,,Zoveel mensen die even komen kijken en zeggen hoe mooi het pand weer wordt.’’ Dit mede dankzij nieuwe grenen kozijnen en opgepoetst straatnaambordje aan de gevel. Oorspronkelijke houten ornamenten zoals balusters komen eveneens terug, sommige echter op andere plekken. De nieuwe trap naar de riante zolder krijgt bijvoorbeeld een loodzware versierde spits.